امروزه نقش انکار ناپذیر سیستمهای مخابرات در کار و تجارت بر کسی پوشیده نیست؛ با نگاهی کوتاه به اطراف خود انواع سیستمهای مدرن مخابرات قابل مشاهده است از دکلهای BTS موبایل ،آنتنهای رادیویی ماکروویو دیتا در بانکها یا ادارات، PLC ها در خطوط انتقال، شبکههای پر سرعت فیبر نوری، اینترنت بیسیم و ADSL گرفته تا تلفنهای تحت شبکه و ارتباطات ماهوارهای نمونههای از قابلیتهای بیشمار تکنولوژیهای جدید مخابراتی میباشند در ادامه نگاهی کوتاه به تاریخچه کوتاه مخابرات میاندازیم.
با جستوجوی کوتاه در تاریخ متوجه میشویم که انسان همواره به دنبال برقراری ارتباط و کنترل یک مجموعه از راه دور بوده است.از زمان استفاده انسان از آتش و حلقههای دود تا ارتباط ماهوارههای دیجیتال یا به قولی عصر دیجیتال سالها وقت و انرژی صرف گردیده تا امروز ما بدون دردسر با فشار یک دکمه براحتی به خواسته خود برسیم.
آغاز این داستان در سال ۱۷۸۲ بود که ارتباطی به طول ۸۰۰ متر توسط لوله بین دو نقطه برقرار گردید که به لوله گوتی (Gauthey) معروف شد، تقریبا صد سال بعد الکساندر گراهام بل در سال ۱۸۷۵ میلادی مصادف با ۱۲۵۴ شمسی موفق به اختراع تلفن شد و در سال ۱۸۹۱ ارتباط تلفنی بین لندن و پاریس برقرار گردید،البته قبل از اختراع تلفن ارتباط بوسیله تلگراف مرسوم بود.ناپلئون در جنگ از وسیلهای به نام تلگراف شارپی برای ارسال فرامین استفاده میکرد که دارای معایب زیادی بود به همین دلیل در سال ۱۸۰۹ میلادی از ساموئل توماس فون زوئمرینک درخواست وسیلهای را کرد که سریعتر از تلگراف شارپی کار کند بنابراین او با استفاده از الکتریسیته دستگاهی ساخت ولی هرگز موفق به استفاده از آن نشد.سالها بعد دانشمند بزرگ کار فردریک گوس تصمیم به تکمیل دستگاه او گرفت و در این راه کشفیات هانس کریستیان دانشمند دانمارکی در مورد تاثیر برق روی قطعات آهن ربا کمک بزرگی به او کرد.
در ادامه تکمیل تلگراف شیلینگ یکی از کارمندان سفارت روسیه موفق به ساخت تلگرافی شد که با ۵ سوزن کار میکرد در آن هنگام شخصی به نام ساموئل مورس در سفری که از آمریکا به اروپا داشت با پروفسور چارز جکسون همسفر شد و در طول سفر از اطلاعات او در باره تلگراف استفاده کرد و در سال ۱۸۳۷ با کمک پرفسور لئونارد دائل گال و کمک مالی آلفرد ویل موفق به ساخت نمونه جدید تلگراف شد.پس از بحران اقتصادی آمریکا و در سال ۱۸۴۳ موفق به دریافت ۳۰۰۰۰ دلار برای راهاندازی خط تلگراف بین دو شهر واشنگتن و بالتیمور گردید،او در سال ۱۸۴۵ برای کشیدن کابلهای زیر دریای اقدام کرد ولی این ارتباط سه هفته بیشتر دوام نداشت.سپس با کمک برادران زیمنس که کارخانه کابل سازی داشتند موفق شد این کار را تکمیل کند.پس از آن برادران زیمنس موفق شدند بین شهرها و قارههای زیادی خط تلگراف بکشند و با این کار فصل جدیدی در زندگی بشری بوجود آوردند.
در کشور عزیزمان ایران اولین خط تلگراف در سال ۱۲۳۶ بین تهران و چمن سلطانیه (شاه عبدالعظیم) که اردوگاه تابستانی ناصرالدین شاه بود برقرار گردید.دو سال بعد در سال ۱۲۳۸ اتصال خط تلگراف ایران به روسیه انجام شد.در سال ۱۲۶۹ اولین خط تلفن بین ایستگاه ماشین دودی و شهر ری برقرار شد و سالها بعد در سال ۱۳۴۳ آغاز استفاده از سیستم ماکروویو در مخابرات کشور بود. در سال ۱۳۶۸ بهره برداری از کار خانه کابل فیبر نوری شهید قندی و بهره برداری از اولین مرکز سویچ دیجیتال و افتتاح خط فیبرنوری مخابرات کرج بود.